Falemos de pedagoxia

A pedagoxía é a ciencia que estuda a educación como fenómeno tipicamente social e especificamente humano.

O seu significado está relacionado coa arte ou ciencia de ensinar. A palabra provén do grego antigo παιδαγωγός (paidagogós), o escravo que traía e levaba os nenos á escola. Das raíces paidós ('neno') e ago ('levar', 'conducir'). Inicialmente non se refería á ciencia, senón que era a denominación dun traballo: o pedagogo era o guía do neno.
Tamén se define como a arte de ensinar. Moi relacionado con este campo disciplinar, está a andragoxía.

Coa Ilustración europea de finais do século XVIII e comezos do XIX, desde Francia, Alemaña e Inglaterra, xente como o Marqués de Condorcet, Rousseau, Herbart,Pestalozzi, ou Fröbel, plantexan o interese "ilustrado" polo progreso humano, retomando o significante grego. Agora con outros significados que, por outra parte, xa estaban ancorados nas mesmas raíces sinaladas. Dun lado, "paidós", 'neno', comeza a expandirse ó significado do humano, de tódalas etapas da vida humana, e non só da nenez. O verbo, igualmente, deixa de ser o significado base da "guía" física ou psíquica para pasar a significar "condución", "apoio", "persoal", "vivencial".

A pedagoxía é un conxunto de saberes que se ocupan da educación como fenómeno tipicamente social e especificamente humano. É por tanto unha ciencia de carácter psicosocial que ten por obxecto o estudo da educación coa fin de coñecela e perfeccionala. A pedagoxía é unha ciencia aplicada que se nutre de moitas outras ramas, como a socioloxía, economía, antropoloxía,psicoloxía, historia, filosofía ou medicina.

É importante considerar que a pesar de que a conceptualización da pedagoxía como ciencia é un debate aínda aberto e que se centra nos criterios de cientificidade que se aplican ás demais ciencias e que non se aplican directamente á pedagoxía. Por isto referirse á pedagoxía como ciencia pode ser un tanto ambiguo, incorrecto, ou polo menos debatible. Existen autores que definen á pedagoxía como un saber, outros como unha arte, e outros como unha ciencia (se ben recoñecendo que como ciencia habería que establecer apuntes específicos) de natureza propia e obxecto específico de estudo, que son os sistemas públicos educativos e non a educación en xeral. En vista de que a súa razón de ser non se halla en si mesma, e que non é senón o punto de chegada e partida de diversas elucubracións respecto da educación, e contidos que se poden observar noutras ciencias.

Coa carreira de pedagoxia poderiamos ter as seguintes saidas:

• Gabinete de Pedagoxía.
• Orientación laboral, persoal, familiar e escolar, tanto en centros públicos como privados.
• Colaboración e orientación en editoriais de libros relacionados coa educación.
• Asesoramento pedagóxico.
• Educación de adultos.
• Recursos Humanos en distintos tipos de empresas.
• Xestión da formación levando a cabo tarefas de planificación de accións formativas para empregados.
• Inspección e asesoramento educativo.
• Formación de formadores.
• Pedagoxía hospitalaria.
• Museística.
• Educación de persoas con n.e.e.
• Avaliación de centros.
• Diagnósticos pedagóxicos en calquera centro, como os ocupacionais.
• Traballo en centos de día e demais institucións dedicadas á terceira idade, así como en distintas organizacións, asociacións ou oenegués.
• Coordinación de obradoiros educativos, intervención sociocultural en barrios marxinais, coordinación de actividades de ocio e tempo libre, coordinación de proxectos de educacion ambiental.
• Investigación do campo educativo.
• Traballo en Centros de Profesores e Recursos (CPR´s),
• Axencias de colocación e ETT´s.
• Coordinación de Programas de Iniciación Profesional (Plans de Garantía Social).
• Educación en Institucións penitenciarias